HÜSEYİN YILMAZ

Mescid-i Aksa düşüyor… Hem de tüm ümmetin gözleri önünde. Ne yazık ki biz Müslümanlar bu düşüşü sadece izliyoruz. En fazla birkaç kınama mesajı yayımlanıyor, sonra da herkes kendi gündemine dönüyor.

Oysa Mescid-i Aksa, Hz. İbrahim’in emaneti, Hz. Musa’nın göz bebeği, Hz. Peygamberimizin miraca yükseldiği kutlu mekân, ümmetin ilk kıblesidir. Ve bugün ümmetin donuk bakışları altında yıkılmanın eşiğine sürükleniyor.

Birinci Dünya Savaşı sonrası İngilizlerin desteğiyle Filistin’e yerleşen Siyonist Yahudiler, kendilerine her zaman eman ve merhamet gösteren Müslümanların ilk kıblesini yok etmenin eşiğinde. Tarih boyunca insanca muameleyi sadece Müslüman idarecilerden gören bu lanetlenmiş topluluk, şimdi Mescid-i Aksa’nın altını oyuyor.

Gazze’deki katliamlarla dünyanın dikkati başka yöne çevrilirken Netanyahu ve avanesi, Aksa’yı düşürmek için kazı çalışmalarını hızlandırdı. Yıllardır sürdürülen bu kazılar artık yapının temellerini tehdit eder hale geldi.

Peki biz ne yapıyoruz? Koskoca ümmet olarak ne yapıyoruz? Cevap acı ama net: Hiçbir şey! Sadece susuyoruz.

Aksa’nın yıkılması, ümmetin alnına silinmeyecek bir kara leke olarak kazınacaktır. Buna rağmen sadece koltuklarını, paralarını ve saltanatlarını kaybetme korkusuyla susan sözde liderlerin hâlâ değer görmesi yüreğimizi kanatıyor. Siyonistlere karşı sesini çıkaramayan bu liderler, iş kendi halkına gelince cesaret kesiliyor.

Ey ümmetin suskun liderleri! Gazze’den sonra sıranın Mescid-i Aksa’ya geleceğini bilmiyor musunuz? Daha neyi bekliyorsunuz? Hangi büyük felaket akıllarınızı başınıza getirecek?

Bugün Türkiye, Katar, Suriye, Malezya, Endonezya dışında Aksa için gür bir ses yükselten yok. Bu sessizlik ümmetin acısını katmerliyor. Rabbim, ümmetin liderlerine basiret ve feraset nasip eylesin; korkularından arındırsın ve Aksa’ya sahip çıkmayı nasip etsin.

Son Kudüs Şair Merhum Mehmet Akif İNAN’IN şiirinden

Mescid-i Aksa’yı düşümde gördüm… Bir çocuk gibiydi. Ve ağlıyordu.